insan bazen birşeyler yapmak söylemek için dar vakitmiş gibi görüyor..hep şöyle olsun böyle olsun diye uygun zamanlar aruyor..bi de bakmış kim aslında 3 dakikalık şeyi düşüne düşüne imkansızlaştırmış..bilmem anlatabildim mi?çoğu zaman bişeyi eyleme dökmek düşünmekten daha basittir..
tabi çok savunup yapmadığın şeyler oluyor bunları yazmak saçma..ama madem sordun idil hergün napıyon sen yaaa diye ---kankam dediğim insanlarla hergün mutlaka iletişimdeyim..ama görüşmek uzun uzun konuşmak değil..bazen ararım bazen mesaj atarım bazen şarkı arman ederim..v.s ---kardeşimle hergün sesimizi duyarız..ben aramassam o..o aramassa ben..çokk nadirdir 1 gün
Son zamanlarda gene bir saramago aşkım kabardı:)Bilmiyorum enteresan bir tarzı var..Kitaplarını okurken arada geçen bir cümle bana işte bu dedittiriyor..İnsan duygu ve düşüncelerini uzun uzun açıklayabilir..ama bir cümlede herşeyi anlatabilmek bu bambaşka birşey
İnsanın bakış açısının değişmesinde bazen bir cümle bile yeterlidir..Böyle zaman zaman insanlarla yaşadığım diyologlarda unutmadığım şeyler vardır.Bunlardan biri ilkokul 2 yada 3. sınıftaydım.Akşam bir veli toplantısı çıkışında babamla eve giderken yerde gördüğüm ekmeği aldım , öptüm, duvarın üstüne koydum.Babam birden kızdı."Ekmeği neden öptün" diye.Çünkü herkes