Bugün ispanyolca kursunda "no gusto maqilliarse "dedim..demez olaydım..kendi kendimi yalancı çıkardım.:)lancomedan güneş kremimi almaya gittim..yanında hediye olarak ruj verdiler..dedim bunu verdiniz madem kırmızı olsun..eve geldim..yemek yaptım..kuzimi beklerken canım sıkıldı..ruj sürdüm..baktım gelmiyo..rujumu tazeledim..gene tazeledim gene
Doğaçlama olmayan bişeyi hemen hemen hiç koymuyorum burlara..millet zannediyoki bunları bilerek yapıyorum..hiç bi insan evladı canı sıkılmadan saçmalamaz..düşünün evde kimse yok..gecenin 11 i..kardeşiniz arayacak diye elinizde telefon, mutfağa ayvalı ıhlamur yapmaya gittiniz..sonra dur hazır telefon elimdeyken şunu çekeyim "uzman tv" ye göndereyim dediniz..kendi kendinize
Herşey orjinal bulup 17 lira bir kurabiye kalıbına toslamamla başladı..Sonra birden öyle kitap okurken "aaaa benim kalıbım vardı" dedim
madem bu aralar asafa taktın sana gelsin nübü "Aynı günde dört mevsime şahit olmak gibi bir şey bu. Önce özlüyor, sonra ağlıyor, akşamları küsüyor, geceleri çok seviyorum." ö.asaf
Bugün ki "beyin bedava" köşemizde şevkatli eller adlı çalışmam var
bu grubu ilk lisede keşfetmiştim..ama üniversitede çok dinledim..benim gruplar içinde ilk göz ağrımdır..çok seviyorum şarkılarını
Evli bir arkadaşımla sohbet ediyoruz..Evli insanlarla konuşurken her zaman çok temkinliyim..söyleyeceğim birşeyle acaba kötü etkiler miyim diye..yaptığı şeyleri ne kadar kuruntu gibi söylesem de, düşümcemde ona hak verdim..insan sevdiği zaman bunu dillendirmeye gerek olmuyo..bir şekilde o 2 insan iletişim kuruyor..yani davranışlarıyla hissettiyorlar birbirlerine..aslında her zaman
SÜREYA’NIN ŞİİRİNDE NELER VAR? 1.Yağmur sonu ıslanmış bir çimento taşlık var; Derinliğiyle gökyüzüne şirk koşan. 2.Yumuşak yüzlü, doğru sözlü bir ayna var; Bakanı yüreğiyle buluşturan. 3.Ana-kız sütüyle karılmış bir şifalı merhem var; Her yarayı tez zamanda sağaltan. 4.Doğudan batıya esen bir ebruli rüzgâr var; Eğrilmiş yedi ayrı bahardan. 5.El yordamıyla kendini bulmuş bir ten
“Bir roman ya yazılır, ya yaşanır. Ben sana hemen tutkun olduğumu hissettim, fakat yazmak için değil, yaşamak için! Ben sana kollarımı uzatıyorum ve sen, bana ellerini, dudaklarını uzatacağın yerde, yazmak için mürekkepli kalemimimi uzatıyorsun.” Peyami Safa, Bir Tereddüdün Romanı peyami safa bence çok iyi bi yazar..