Made with love by

İdilonline
Kategorilenmemiş
-1
archive,paged,category,category-kategorisiz,category-105,paged-398,category-paged-398,stockholm-core-2.0.2,select-theme-ver-6.1,ajax_fade,page_not_loaded,side_area_slide_with_content,,qode_menu_center,wpb-js-composer js-comp-ver-6.4.1,vc_responsive
Title Image

Kategorilenmemiş

sönmeye yüz tutmak

Yastığının hemen kenarında, eski bir komedin üstünde bir başına Fitili aşkının ateşiyle yanmış mum misali duruyorum, Alıp verdiğin her nefeste büyüyor alevim. Büyüdükçe alevim, eriyor bedenim. Sönmeye yüz tuttum artık ben. Bir mum ha yanmış ha sönmüş, ne farkeder. Karanlıkta uyanmaktan hiç korkmadınki sen. Korksaydın eğer, anlardınki bir mum bir güneşe bedel. idil

tarihlerim

İlk okula gideceğim sene okul 9 eylülde açıldı.Fakat ben bazı aksiliklerden dolayı 12 eylülde başladım okula.Yani doğum günümde.Sınıfta kime bugün benim doğum günüm biliyormusun desem anlamsız ifadelerle suratıma baktı.Demekki o zamanlar doğum günü kavramı yoktu.Yani arkadaşlarım tarafından pek ciddiye alınmadım.Öğretmenim pek bi sevgiyle karşıladı.Ne güzel

aziz nesin-bay düdük

Sürte sürte bir oldum. Kısmetim bağlanmış demek. Kimse bana is vermiyor, hiçbir yerde iş bulamıyorum. insan darda kaldı mı, en olmayacak şeyleri bile düşünüyor. Maçka'dan Dolmabahçe'ye doğru, iste böyle en olmayacak şeyleri düşüne düşüne gidiyordum. Stadyumun önüne geldim, bir ana baba günü. öyle kalabalık, caddeden geçmenin