01.00
“Öldürmeyen acı güçlendirir”dedim moral olsun diye arkadaşıma.Nietszche nin katılmadığım sözlerinden biridir.Her ne kadar laf olsun diye kullansamda….inanmam bu söze.Çünkü benim için her bir acı ayrı ayrı zordur.Hiç bir acı birbirine benzemez.Evladını kaybeden bir annenin,ikinci evladını kaybettiğinde, aynı acıyı çekmemesi mümkün mü?Her iki evladının yeri farklıdır,yüreği ayrı ayrı yanar.Böyle bir acıyı yaşayan insan ,diğer çocuğunun üzerine ayrı bir titrer.Ölüm kadar etkili boşanma içinde aynı şey geçerli bence.(bir makalede okumuştum.Uzmanın biri insanlar üzerinde boşanmanın ölüm kadar etkili olduğundan bahsediyordu).Bir kez boşanmış insanın bu mantığa göre ,ikinci de daha az yara alması gerekir.Oysa ikincincinin acısı daha beter gelip çöker insanın üzerine bence.Çok dokunaklı örnekler verilebilir ama çoooookkkk üşeniyorum şu anda.
Nietszche ancak şöyle haklı olabilir.Bir konuda çok acı çekmiş insan ikinci de çekmemek için önlem almaya başlar.Kendince taktikler geliştirir.Buda genelde kendi yara almamak için çalıştığından, hep karşıdakini yaralamaya yöneliktir.Ve güçlüymüş gibi görünür insan.Bunu yaparken de aslında acı çekiyordur da farkında değildir.
Kankam bu aforizmana katılmıyorum.”Öldürmeyen acı psikopat eder koyar”diye küçük bir oynama yapmak istiyorum cümlende.