Made with love by

İdilonline
10998
post-template-default,single,single-post,postid-10998,single-format-standard,stockholm-core-2.0.2,select-theme-ver-6.1,ajax_fade,page_not_loaded,side_area_slide_with_content,,qode_menu_center,wpb-js-composer js-comp-ver-6.4.1,vc_responsive
Title Image

senin suçun değil..insanlar böyle..adam annesini kaybediyo..çektiği acıyı ben biliyorum..3 gün sonra millet gördük arkadaşlarıyla içiodu..atlatmış üzgün bi hali yoktu diyolar..abicim nasıl bi bakış açısı bu…Haklısın insanlar bazen çok acımasız laflar edebiliyorlar..Ateş düştüğü yeri yakar..herkes kendi çektiği sıkıntıyı acıyı bilir…hayır palyaçoluk yapmakla ilgili değil..bu öyle bişey değil..mutsuz olup mutlu görünmek farklı..ama bi konuda acı çekerken hayatına devam etmek farklı..bizim insanımız böyle yapacak bişey yok..kafanı kuma gömersen bunalım takılırsan ağlarsan sızlarsan senin çok acı çektiğine inanırlar…oysa hayat akıyo..sorumlulkların var insanlara karşı..bi şekilde ayakta durmak zorundasın..dertlerinle insanları bunaltmak bi yerden sonra sanada külfet…işte insanlar seni ayakta görünce turp gibi sanıyorlar…Emin ol ortaya çıkan her kaliteli dokunaklı işte çok derin acılar yatar..iyi espri bile yapabilmek önce o konuya çok derinden üzülmüş olmayala ilgilidir..yani bunu açıklayamıyorum ama hissediyorum…napalım içimiz acısada hayat akıyo..güçlü olmak zorundayız değilmi..napalım bazen gerçekten elden bişey gelmiyor..keşke gelse