Oysa insan sustuklarında acayip bir edebiyat taşıyor..keskin bir belirsizlik..insanlar içimizi, içimizden geçirdiklerimizi görebilseler ya bizden tiksinir kaçarlar, ya da bize doyamazlar…İnsanın içinin arası yok bence..Dışarı yansırken herşey belli bir ortalamaya kuarala,insan ilşkilerine göre yansıyor..Ama insanın içi öyle değil..demek istediklerimi anlatabildim mi acaba…?neyse ben anlıyom kendimi…