Evde akla gelmeyecek değişik şekillerde,cidden güzel bir mum kolleksiyonum var..Kuzenimin arkadaşı geldi misafir olarak..Bu mumlar kimin diye sordu…Cevapladım..Hepsininin ucunu yanmış görünce (babam ne vakit elektrik gitse üşengeçliğinden saygısızca eline hangisi geçtiyse onu yaktı),napıyosunuz bunlarla yanmış bunlar dedi..bende ayin yapıp çerağ yakıyoruz dedim…ne yakıyosunuzzzzzzzz diye sorunca tabi benim laf olsun torba dolsun diye söylediğim şeyler güme gitti..oturdum uzun uzun açıkladım…bu sefer kız gözlerini açarak siz alevimisiniz diye sordu..sonra ekledi hristiyanınız var yahudiniz var ama alevinizi hiç duymamıştım dedi…ama yüzündeki ifade görmeye değerdi..o vakit anladım ki, insanlarımız ne yazıkki böyle…kız hristiyanlığa, yahudiliğe daha razı yeterki mezhep farkı olmasın:):)traji komik…valla düşünen insan için çok vahim…ben dinsel,ırksal kültürsel konuları konuşmayı seviyorum..farklı milletlere dinlere aitt birşeyleri ilk ağızdan öğrenmek hoşuma gidiyor…ama asla bir gün insanları böyle ayırarak düşünemem..bu bi ruh hastalığı..bu kadar depresyona girerek sormak üstelik üniversite eğitimi almış birinin böyle yapması akıllara ziyan….bu insanlarla ciddden konuşamıyorsun..ne dediğini anlayabilirler ne bakış açısı ortaya koyabilirler hiçbişe yapamazlar….(gerçi sanki biz bi b.. yapabilioz)