herşey parlito için…tesadüfen gelişen bir hafta sonu..herkesin ankara işi düşünce bu hafat dedim kuşuma doğum günü yapayım…başladım cumartesi gecesinden , pazar öğleye kadar pastane gibi çalıştım…kuzilerimle kavga ettim:)pastayı becerebileceğime inanmadılar..sipariş verelim dediler…bebenin ilk doom gününü rezil etme dediler…ama ben bişeye inandımmı peşini bırakmam…:)zaten ondan korktular…kuzilerimin hepsi pür dikkat pasta yapışımı izliyorlardı hindi gibi kameraya çektiler çünkü pastayı yapamayıp rezil olacağımı düşündüler….elime ulaştı bugün görüntüler…yaşlandıkça takmıyom böle şeyleri…..üstümde mor koyunlu bir pijama pejmurde bir kıyafet…son derece bakımsız bir hal..tehtit ettiler millete gösteririrz diye…idilin tanınmaz hali diye..artiz idilden eser yok diye:):)aha kendim koydum..diğerlerini koyamadım o kader cesur değilim cınım…