Annem ilk kez bana evlilikle ilgili bir cümle kurdu..Bu yaşıma geldim hayatımda ilk kez duydum..hattat okuyan kuzilerim falan diyecekler oooooo o zaman dünyanın sonu geldi..Kardeşim bile idil annem dediğine göre işin bitti:)”yavrucum neden etrafındaki seçeneklerden birini değerlendirmeyi düşünmyorsun” dedi..cümle aynen böyle …herkes anlaşıyor bir şekilde dedi…Çıktım mutfaktan…Hiç bir şey demedim..evet anne anlaşıyorlar bir şekilde.Sorun bu anlaşma zaten..Dünyada böylemidir bilmiyorum..Ama bu ülkede böyle..etraf aşk böcüğü dolu..herkes sanki aşktan ölüyo..Çünkü herkes birbiriyle yarış halinde..Anlaşarak evleniyorlar tabi..Dile gelmeden..HErkes için demiyorum..genelleme ..gözlemlerim sadece…Bu ülkede erkekler önce uçkursal olarak bir düşünüyorlar..sonra kızın peşine düşüyorlar..Ha baktılar kız iyi …dert olmicak bir kız..şartlarıda iyi..sonra çok iyi aşık rolü yapmaya başlıyorlar..Erkeklere suç bulmuyorum..Kadınlarda öyle..Yoksa bir kadın kendiyle gerçekten ne amaçla ilgilenildiğini, sevilip sevilmediğini anlamaz mı?…Ama onlarında işine geliyor…Hele 30 35 lerinden sonra…Bulmuşlar başlarında duracak bir erkek bırakmak istemiyorlar..Nihai hedef evlilik..hedefe varana kadar hiçbiri dillerine evlilik lafını almıyor..sanki doğal bir süreçmiş gibi..Onlarda erkeğin kendine aşık olduğuna inandırıyorlar…İnandırmak zorundalar yoksa 3 günlük adamları onca yamuklarıyla affedebilirler mi?Bıraksalar 40 larına gelmişler neredeyse, buldukları ondan iyi olacak mı…İşte erkek biraz pohpohlar aşık rolü yapar..kadında çok arzulandığını falan düşünür…Aslında topyekün çıkar ilişkileri..gerçek olan ilişkilere kimse yanaşmıyor bu devirde…HErşeyi çok yaralayıcı..ayrılsa ayrılamaz..terketse edemez.Üzse kendi kahrolur….insanlar hep bunu düşünüyorlar…sevmeden seviyor taklidi yapmak daha huzur verici..çünkü olmazsa ayrılıp düşüncesi özgür kılıyor ruhlarını..bu devirde çoğu ilişki böyle..valla ben malesef kandıramıyorum kendimi..yoksa var elbette etrafta birileri..Ama gözüne baktım mı anlıyorsun adamlarınniyetini…DEmiyorum ki iğrençler..DEğiller ama öyle bir sevgi falan beslemiyorlar..İşte herkesin fitratı farklı..Kimi aldırmaz, dünya düzeni böyle der…kiminin içi şişer benim gibi, böyle şeyleri hissettimmi..İmzayı attığın gün gerçek su yüzüne çıkar..Onlardan biri olamam demiyorum.Büyük konuşmuyorum…her zaman gibi..Ama böyle birşeye göz yummam için
ya deli çocuk isticem biran önce evlenicem derdine düşücem
ya çok muhtaç olcam
yada hiç kimsemin olmadığı bi yere düşüp , hiç değilse bi insan olsun yanımda diyeceğim
onun dışında gerçek olduğuna inanmadığım bişeye ikna olmam…belki hatadır bilmiyorum..Annem bilseydi bu kadar felsefe yaptığımı…”amannnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn” derdi…valla söz gerçekten birini seveyim gözüm kara zort diye evlenicem:)beni hepinizbilionuz kendi azınızla söylüosunuz,kızıyosunuz…..sevmediğin adama bok muamelesi yapıyorsun diye kızıyorsunuz..ben nası evlilik yürüteyim anlaşarak…Seversem bir ömür boyu risk alırım tamam:)bu arada kardeşimde ufaktan baskı yapmaya başladı…işim çok zor olmaya başladı..insan kendini bilir…üstüme gelmeyin..Bazen küçük yaşlarda aşık olduğuna bunu tattığına seviniyor insan..kolay kolay kanmıyor insan..bazen isyan ediyor insan olmasaydım şimdi çoktan birine kanmıştım diyor..ne bilem ki hangisi doğru…:)insanları eleştirmek için yazmıyorum..sadece benim açımdan bakıyorum.
Ocak 11, 2013
In
Genel, Kategorilenmemiş