offf bugün icene sapıttım..ne yaptıysam ,okuduysam,güldüysem paylaştım blogda…orda burda…kitapta adamın benim yaptığım birşey yaptığını okuyunca yazmak istedim..babam ilk cep telefonu aldığı sıralarda bunu kendi odamdan aradım…sonraki diyalog aynen şöyle..kuzenimle az daha tımarhaneye kaldırıyorlardı..oysa kendimce eğlenmek istemiştim..
ben:alooo
babam:efendim
ben:nabıyon.
babam:oturuyorum..sen nerdesin
ben:maçtayım
babam:ne maçı
ben:galatasaray-ankara gücü
babam:bugun maç mı var..allah allah..berden çıktı..hazırlık maçımı ne maçı..niye yapıyolarmış..o kadar üstüme geldiki küt diye kapattım telefonu..sonra kitaplıkta asılı duran sarı kırmızı ipi başıma bağlayıp içeri girdim”re re re ra ra ra gassay gassay cimbombom”
babam:sen ruh hastasısın…çekil önümden..:)kitap yazarıda annanesini aramış odasından..marmaristeyim demiş..sonra odaya valiziyle gitmiş…gece gece acayip güldüm…yalnız olmadığını bilmek güzel…