Made with love by

İdilonline
7454
post-template-default,single,single-post,postid-7454,single-format-standard,stockholm-core-2.0.2,select-theme-ver-6.1,ajax_fade,page_not_loaded,side_area_slide_with_content,,qode_menu_center,wpb-js-composer js-comp-ver-6.4.1,vc_responsive
Title Image

Arkadaşım düzenli kitap okuma alışkanlığı edinmeye karar vermiş…kitap adı istedi benden…hiiiçççç düşünmeden ben bir insna ilk olarak ilk sırada favori olan “yüzyıllık yalnızlığı” tavisye ediyorum..zaman zaman aklıma geldikçe alıntı koyarım..bunu kendisi için koyuyorum..kitaptan…
“Birisi, kabuk tutmuş yaralarımızı okşamaya başladığında, cırt diye açılıveriyor ve oluk oluk kanama başlıyor yeniden… Birine teslim olduğumuzda ve içimizi döktüğümüzde, bedenimiz ve ruhumuz kan içinde kalıveriyor. O yüzden değil mi, içimizi tutmalarımız, birine teslim olmaktan korkmalarımız, ortalıkta tedirgin ve gergin dolanmalarımız? -anlatsam mı, anlatmasam mı?- kararsızlığımız, -bu sevgi beni acıtır mı?- kuşkularımız…
Her zaman seni üzecek birileri olacaktır. Tek yapmamız gereken; sevginin bize vadettiklerine güvenmeyi sürdürmek, ama kime ikinci defa güveneceğimizi de iyi seçmek.”
Gabriel Garcia Marquez – Yüzyıllık Yalnızlık