zabah zabah…MEtro merdivenlerini çıktım..sol yanımdan bir tip başını önüme eğdi..Allah özene bezene yaratmış yakışıklımı yakışıklı bi tip…pis bi sırıtmayla”pardon hırkanızı ters giymişsiniz” dedi…çantamı bir kolumdan diğer koluma atarak kendimden emin bi tavırla”onun modası öyle” dedim…içimden dedim “senin gibi güzel bişeyin pis sırıtmalarının beni ezmesine izin verecek değilim”….iyi günler diyerek metroya kendinden emin adımlarla bindim…Bebeyi atlatınca can havliyle hırkayı düzelttim….O pis sırıtma olmadan normal bi şekilde söyleseydi..bende insan evladı gibi teşekkür eder,o anda düzeltirdim….