Made with love by

İdilonline
7950
post-template-default,single,single-post,postid-7950,single-format-standard,stockholm-core-2.0.2,select-theme-ver-6.1,ajax_fade,page_not_loaded,side_area_slide_with_content,,qode_menu_center,wpb-js-composer js-comp-ver-6.4.1,vc_responsive
Title Image

Hahayt bu konuyu ben yıllar önce düşünmüştüm..Eskiden hergün görüştüğüm arkadaşımla tayini çıktığından beri 1 kere bile görüşmedim..böyle o kadar çok arkadaşım var ki..Aslında sanırım düşündükleri kadar vefalı değilim:)…Niye böyle oldu bunlarla diye kafa patlattım bide:)…İnsan hergün vakit geçirince en iyi anlaştığın insan oymuş gibi geliyor…Aslında çekici yapan ortak insanları tanıyor olman..insanlar üzerine muhabbet edebilmen ortak bi çevre kurabilmen…bunlarla bağım bunlardan ibaretmiş mğer..MEsela tatile falan gittiğimdede özlemezdim bu arkadaşlarımı ama mahaleye dönünce gene hergün görüşürdüm..Sonra herbiri bi yere gidince bağlar koptu..Özellikle yapılan bişey değil amaöyle işte…SAnırım biz ayda yılda bi görüşüp nasıl bu kadar samimi görüşebiliyoruz idil in yanıtı budur:)…hiçbişeyi alışkanlıkla karıştırmamamk gerek:)…neyse aylık görüşmemizi de yaptık:)