Bazen insan umudunu kaybettiği bir anda, küçük bir ışık gördüğünde kendini heran meyve verecek, çiçeklenmiş dal gibi hissediyor..sonra bi şekilde birşey oluyor ve umudun kırıldığında kırağı yemişsin gibi kuru dala dönüyorsun..işini hep başka baharlara bırakıyorsun çiçeklenmek için yeniden..(bir arkadaşımın iletisini okuyup kendi kendime olur böle şeyler dedim..ve bu durumlarda benim içinde bulunduğum ruh halini dile getirdim:)