Ayrılık ne biliyor musun? Ne araya yolların girmesi,ne kapanan kapılar,ne yıldız kayması gecede,ne ceplerde tren tarifesi,ne de turna katarı gökte…İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık… (Şükrü Erbaş)
Hiç izlemişliğim yok.Ama kimi görsem “ezel” diye bir dizinin müptelası.Dün facebook ta arkadaşımla konuşurken,ezeli izliyorum dedi.Konusunu sorduğumda bir şiir yolladı.Şiir meşhur Oscar wilde in şiiri.Şiiri ezbere bilmediğim için taklit ettiklerini düşündüm ama yok bire bir onun çevirisiymiş.Kim okuyor diye baktığımda Tuncel Kurtiz okuyor.Zaten severim kendisini.Namı diğe ramiz dayı imiş.Bu şiir üzerine konuşurken bağlantı gitti:)
Bende burada devam etmek istedim.
Kulak verin sözlerime iyice,
Herkes öldürebilir sevdiğini
Kimi bir bakışıyla yapar bunu,
Kimi dalkavukça sözlerle,
Korkaklar öpücük ile öldürür,
Yürekliler kılıç darbeleriyle!
Kimi gençken öldürür sevdiğini
Kimileri yaşlı iken öldürür;
Şehvetli ellerle öldürür kimi
Kimi altından ellerle öldürür;
Merhametli kişi bıçak kullanır
Çünkü bıçakla ölen çabuk soğur.
Kimi aşk kısadır, kimi uzundur,
Kimi satar kimi de satın alır;
Kimi gözyaşı döker öldürürken,
Kimi kılı kıpırdamadan öldürür;
Herkes öldürebilir sevdiğini
Ama herkes öldürdü diye ölmez!!!
Oscar Wilde
buradan devam etmeye karar verdim.Dünyadaki en gerçek sevgi annenin sevgisiymiş.Bir insan ne derece ellerimi sevmiyorum diyebilirki.Evlatta böyle birşey demekki.İnsanın eli gibi ayağı gibi.Aslında bilinç altında koşullu bir sevgi.Sırf kendine ait olduğu için,emek verdiği için duyulan bir sevgi.Bİr nedeni var yani.Aşk ta böyle bir şey söz konusu değil.Bütün hesap kitaplardan uzak.Yer yüzünde kaç insan varsa o kadar aşk tanımı vardır bence.Benim için ise tanımı;niye sevdiğini tanımlayamamaktır.Örneğin sorduğunda biri nesini seviyorsun diye,nereden başlayacağını bilememk yada evet yaa nesini seviyorum diye sorabilmektir kendine.Ama asla bir sebebe dayanadıramamktır niye sevdiğini.Böylece sevmemek için kaldırabileceğin bir sebep yoktur ortada.Gerçekten sevildiğini hissettiğinde insan,bu şiirde söylenen şeylerden hiçbiri yetmez ölmeye.Ne vakit sevilmediğini anlar,kendi kendine ölür zaten o insan…genelde öldürme teşebüssünde bulunan insanlar ,bir gün sevilmeme ihtimali yüzünden bunu yaparlar..yüzlerindeki maske düştüğünde sevilmemekten tırsarlar.Ama seven o maskeyi ruhunda indirerek sevmiştir de bundan kendilerin haberi bile olmaz..
bu blog beni en son flozof yapar:)