Herkesin zihnindekilere parmak basan ,kendisiyle birebir örtüştürdüğü yazar veya şairi vardır bence.Özdemir Asaf benim için öyle.Benim 30 cümleyle ifade edebilmeyi güçlükle becerebildiğim bir duyguyu adam tek cümleyle,en vurucu şekilde ifade edebilmekte.Yaaa tamam bütün şairler bunu yapabilir belki ama özdemir asaf başka..
Şairin yuvarlağın köşeleri adlı eseri başucu kitabı yapılabilir…ondan bazı kısımlar
Aşka gönül ile düşersen yanarsın.
Zeka ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın.
Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma bir yol seç.
gunese gozlerini dikip bakarsan gozun bozulur…
gozluk takip bakarsan gunes bozulur.
“birbirinize kizin, birbirinizle kavga edin, yumruk yumruga yüzlerinizi parcalayin, gözlerinizi patlatin, kulaklarinizi koparin, saclarinizi yolun, derinizi parcalayin, tekmeyle kemiklerinizi kirin. yalniz ananizdan dogdugunuzda oldugunuz gibi kavga edin. yalanci, ek bir arac kullanmayin. mendil bile olmaz. ama ne olur sakin bir insani gönülce, gözce, dilce, ruhca kirmayin.”
saldıracak mısın, düşünme!
düşünecek misin, saldırma!
giyinmek için soyunanlar: uygarlar.
soyunmak için giyinenler: yapmacıklar.
* ” ileride daha çok edecek ” diye sakladı kendine ne kalmışsa nesi varsa. gerçekten dediği doğru çıktı. malları daha çok etti. saatine baktı, beş geçiyordu. kendine baktı, beş vardı. ya da saati beş vardı, kendi beç geçiyordu. düşüncelerinde başarılı ve kazançlı oldu ama yaşamdaki o on dakikalık açığı kapatamadı bir türlü.”
hatırlamayı ve unutmayı anmak:
unuttum..demekle akıldan sıfır alınır. hatırlamayorum..demekle namustan