mantıksal duygusallıklar, duygusal mantıksallıklar.
Bir park var.
İçinde çokca insanlar.
Kocadıkca ay
seyrelir kalabalıklar
ve bir kadınla erkek
göze çarpar.
Karşılarında yalancı bir
şelale akar.
Erkek “kalp kalbe karşıdır”
“olmaz” der gibi kafa sallar.
kadın “kalp kalbe muhtaçtır”
der gibi mahçup bakar.
Başını korkarak
erkeğin omuzuna yaslar.
Omuzlar,kadının güçsüzlüğünü
Ortaya koyar.
Kadın gözlerini kocaman açar.
Uzun uzun şelale sesine dalar.
Şelale susar.
Kadın irkilip yerinden fırlar.
Erkek kadına bakar
Kadın gözlerde
“olmazı” anlar
Bilseki o kalp
Kendi için gürültü yapar
Gözlerini kocaman kapar
Sağır olana kadar
Omuzunda yatar.
parkta şahit olunan olayın şiirsel boyutudur.Kimsenin üzerine alınacağı birşey değildir.12 eylül günü yatmadan önce gelen ilham sayesinde 10 dakikada yazılmış,akabindeki 5 dakikada , yastığa 5 santim kala zıbarılmıştır.O gün böyle bir şeyi bloga koymak saçma gelmiş,bugün ise içten koymak gelmiştir.