“İyi şeyler düşünüp uyunmuyor. Geçer diye umut edip yatılabiliyor belki ama yatmak ve uyumak arasına biraz şefkat, bir kaç güzel söz ya da asgari bir tebessüm sıkışmazsa o ara açıldıkça açılıyor. O mesafe. Yatmak ve uyumak arasındaki mesafe..” ..lidar
meri..madem bu kadar sevdin gel seni bizimkilerle evlendirelim:):)..evet oynamayı bilenler düğünde eğleniyorlar..:)Bilmiyorum..ayakkabıları çıkarmak bi gelenek:)Bi neden var diyemiyorum:)
Birileri sizin konuşmalarınızaa durup durup uyuz oluyorsa, ya külliyen saçmalıyorsunuzdur, ya da cidden bamteline dokunuyorsunuzdur
Hahayt bu konuyu ben yıllar önce düşünmüştüm..Eskiden hergün görüştüğüm arkadaşımla tayini çıktığından beri 1 kere bile görüşmedim..böyle o kadar çok arkadaşım var ki..Aslında sanırım düşündükleri kadar vefalı değilim:)
Sabah yazdığım yazıyı silmek zorunda kaldım..oysa blogumun felsefesine ters:)biliosun bu blogda silme yok..düzeltme yok