Made with love by

İdilonline
yaşam
13972
post-template-default,single,single-post,postid-13972,single-format-standard,stockholm-core-2.0.2,select-theme-ver-6.1,ajax_fade,page_not_loaded,side_area_slide_with_content,,qode_menu_center,wpb-js-composer js-comp-ver-6.4.1,vc_responsive
Title Image

yaşam

yaşam

Yaşammmmm…..Filozof değilim ki oturup uzun uzun irdeleyeyim…Benim için ağlarken başlayıp, ağlarken ki bitiş arasında sonsuz duygu barındıran kısacık kelime. Üniversitede latincesinin Oza olduğunu öğrendiğimde, kızım olursa adını Oza koyacağım demiştim..Başkası koymasın diye kimseyle de paylaşmamıştım.(artık isteyen koyabilir:).Ne kadar kafamı meşgul eden bir olguysa..Anlatmaya kalktığında sayfalara sığamayacak kadar büyük bir sözcük ,zihnin bir anda algılayamayacağı kadar büyük bir olgu…Oysa kaybedeceğin anı üç aşağı beş yukarı hissettiğinde  1 dakikanı bile almayacak kadar hızlı, zihninden geçirdiğin 1 avuç anıdan ibaret …İnsanlar bu durumda sıradan anıları geçirmezler zihinlerinden … duygularında değişim yapan anılardır zihinlerinde uçuşan..  kahkahadan boğulacakları sandıkları, üzüntüden ölecekleri düşündükleri, zevkten uçacaklarını hissettikleri anıları..İnsanın en saf olduğu zamanlar işe girmeden önceki zamanlar…Çocukluğa gittikçe saflık katsayı  da artıyor:) Saflaştıkça yaşanılan duyguların yoğunluğu da …Bundan mütevellit sanırım ondan en çok çocukluk üzüntülerimizi ,sevinçlerimizi aşklarımızı geçiriyoruz zihnimizden..Çünkü ilk zamanki kadar sıcacık yapıyorlar içimizi..Anıları tek yaşamıyoruz elbette,.. bu anılara ortak ettiklerimiz de sıcacıklar kalplerimizde…,En çok üzeni bile..Çünkü gerçekten bir şeye üzülmenin hakkını verdirmiştir size.. İleri yaşlarda birine üzüldüm demenin yapmacıklığı yoktur çocukluğumuzdaki bireylere…O kadar üzer ki, hiç bir şey diyemezsiniz… çocukluk arkadaşımın abisine olan üzüntümdür yazarak içimi dökmeme neden ..O kadar üzgünüm ki, konuşup üzüldüm diyemiyorum bile..Ama içimi acıtan , dağlayan bir üzüntü..Hiç bir şey sanki gerçek değilde sanal gibi..Yaşadıklarımızın da bir hükmü gerçekliği yok gibi…Ama tabi ki öyle düşünmemeli…