Ben kitap tarzında “büyülü gerçekliği” seviyorum..Yazarlar içinde genelde bu tarzı kullananlar hoşuma gidiyor..Ancak insan sıkılsada bunalsada, albert camusun okunması gerektiğini düşünüyorum..kişi olarak gözlem yapamayan olaylar arasında kendi zihninde bağlantı kuramayan,kafasında kendi istatistiğini oluşturamayan insanların tartışmaya açık olduklarını düşünmüyorum…düşünsemde gerçeklerden çok saptıklarını,kendi çıkarları neyse onu saptayım gerçek olarak kabul ettiklerini,birşeyi onlara anlatmanın çok zor olduğunu, olayı herkes böyle değil,her olay böyle değil diye kestirip atıklarını görüyorum…emin olun ecük kafası çalışan ,düşünen insanlar herkesin aynı olmadığını,olayların aynı sonuçlanmadığını biliyorlar..onların demek istedikleri başka birşey var..Bugün sosyoloji piskoloji dediğiniz şey tamamen toplum yapısını inceler..birey birey değerlendirmez bunlar insanları…yahu adamla idamı konuşuyosun kişisel olarak öfkesini kusup olsun allah diye tutturuyor…biz kişisel görüş bildirmiyoruz..kişisel görüşüm ne biliyormusun asla seninkinden faklı değil..o adamı elime versinler testereyle doğrarım…ama idam nedir bi bakmak lazım..bunun sonuçları neler..ülkelerde neler olmuş…toplumda nasıl bir piskoloji bırakmış…elbette herkes farklı..ama bir olay toplumun yüzde 90 ında aynı etkiyi bırakıyorsa sen onu olumsuz kabul edersin değil mi?öffffffffffffffffffffffff dicek ne çok şey var..üşeniyom..yazamıom ..bişe oldu yazarken çemkirme sanatıma:)
“idam cezasını kaldırmayacak bir devrim için ölmeye değmez” demiş mesela camus