tuttun, kendini sevdin…

tuttun, kendini sevdin…

”Tuttun Kendini Sevdin!!!”
Sen en büyük ihaneti kendine yaptın;
tuttun, kendini sevdin…
Küçük dalgınlıklarına sığdırdın,
o büyük hataları…
İçindeki büyük boşlukları,
küçük sıkıntılarına bölüştürdün…
Her şeyi bilirken bile,
henüz kimseler buna hazır değilken,
bilmiyormuş gibi yaptın;
büyüsü bozulmasın diye,
sana emanet edilmiş anıların…
Oysa anladılar bunu,
seni birkaç saatliğine sevmeye yeltenenler bile
anladılar…
Sense hep şunu sordun kendine:
Bunlar bende ne gördü… Ne gördü?
Cezmi Ersöz