Uzun uzun süreden sonra nihayet kendime vakit ayırıyorum..Sabah amaçsızca kahve içmeyi özlemişim..Dedim biraz yazı yazayım…üşendim..üşenmediğim kadarıyla yazayım hadi..sabah telefonda konuşurken çiçeğim 40 yaşa sektirdi..yaşlandık dedi..dur hele bi gelelim o yşa sonra:)40 yaş dönüm noktası insanda..bu kesin..en azından benim düşüncem..yaşlanmak kötü tabi ama 40 yaşta güzel be..ne bilim şimdi şöyle bi kendime bakıyorum neler değişti diye..bariz olgunlaşıyosun..tabi ben bu yorumu normal mutlu sağlıklı bir çocukluk,gençlik yaşayanlar için yapıyorum..az buçuk hayatı istediği gibi yaşayan, garibanlık ,çile çekmemiş insanlar için..bunlar için uzun uzun yazaicam neden böyle dediğimi..her neyse olgunlaşıyosun demiştim..kin gütmüyosun kimseye bikere..önce kendi hatalarınla yüzleşmeyi öğreniyosun..gerçek sevgi nedir onu öğreniyosun..küçük şeyleri takmamayı öğreniyosun..çözümü olan şeyler seni yıldırmıyo..ota sapa gurur yapmıyorsun..gerçekten gururuna dokunacak bi konuda karşıdaki özür dilemeden ne pahasına olursa olsun boyun eğmemeyi öreniyosun..insanın en önemli yerinin özü olduğunu farkediyosun..ailenin,kardeşin,kuzenlerin,akrabaların ve arkadaşlarının ayrı ayrı ne kadar değerli olduğunu farkediyosun..bir insanı sevdiğin zaman ona ait şeyleri de sevmeyi önemsiyosun..bu dünyada kum tanesi kadar küçük bir parça olduğunun bilincindesin..ama kişiliğini bi o kdar önemsiyorsun..insanları olduğu gibi kabul etmeye başlıyosun..baktın yürümüyor mesafe koymayı seçiyorsun..onları asla değiştirmeye çalışmıyorsun..gerçekten aşkın ne olduğunu çok daha iyi anlıyosun..20 lerdeki gibi arabeske sarmıyosun..asla kendini seçenek durumuna düşürmüyosun..say say bitmez söylenme boşuna ..hazırlan seğmenlere gidiyoruz:)