bugün arkadaşımın düğün davetiyesini aldım.3 ay önce aşkından öldüğü çocuktan ayrıldığı için zırlıodu..bugün 3 hafta sonra evlenecek..Çok imreniyorum böyle çabuk atlatanlara, duygu çöküntülerini..öyle olmalı insan belki de…herkes yapamıyor malesef..herkes zihninde unutmayı kuruyor, kendiyle mücadele ediyor ama bazısı başaramıyor..yada gerçekten aşık olmuyorlar..ermişler boşuna aşk için demiyorlar tutuştum mu sönmesi zor diye..bi olan pişman bi tatmayan:):)