Çok tolere edilemeyecek şeyler dışında olan olumsuzlukları da hayatın cilveleri diye tanımlamak en doğrusu, sinir hastası olmamak adına.Şahsen ben para kaybetmeyi ben güven kaybetmeye tercih ederim.İnsan gerçekten ölmeyen bir varlık olsa, para eminim en başta gelirdi.Fakat ne zaman ne şekilde öleceğimizi bilmediğimize göre, para ancak bazı değerler varolduğunda yanına konan sıfır gibi bence.Birine 3 5 kuruş borç vermişsin onunlafını etme bana demi..ne var at parası mı? kat parası mı?tamam geri vermemiş ayıp etmiş..Sende para konusunda onun nasıl biri olduğunu anlamış oldun..bir insanı bir konuda tanımış oldun..İnsanlar durduk yere tanınmıyor malesef..İnsanları gerçekten tanıyorum diyebilmen için dibine kadar gitmen gerekiyor belkide..Bunu yaparken tabiki kazıklardan yiyorsun, ama telafi edilmeyecek kazıklar yemene engel olan şeyler neticede..Mesela bi parça para verdin geri vermediyse daha büyükleri vermeye yeltenmezsin..Ama o insanı para konusunda tanıman için parayla ilgili bir işe girmiş olman, risk almış olman gerekir..Bunun sonucundada tabi 5 10 kuruş zarar edebilirsin.Bir dostunu tanıman için de öyle onunlada dibine kadar gidersin..seni kullanmasına bi nebze izin verirsin ki sonucu görebilesin..yada birini sevdin seni tavlamasına izin vereceksin ki gerçek amacını bilesin..ama herkes birşeyin sonucunda kendini belli eder…ne bilim insan gerçekten kaybettiği paraydı,yardımdı,gururdu bunlara değilde , güvendiği şeylerin yalan çıkması onu daha üzüyor bence..HErşeyin yalan gelmesi daha acı..yoksa senin bahsettiğin meblada ne var..varsın olmasın ölmezsin..Ama işte böyle riskleri bir tek çok sevdiklerin için alabilirsin o da bir gerçek..Ama yapacak birşey yok..Bunlar için arkadaşlık bitmemeli bence..Ama ona olan değer yargıların ve saygın illaki değişecektir…onada birşey diyemem tabi..ona bir daha güvenemeyeceğini düşünmen daha üzücü…ama sen ötekine daha çok üzülüyorsan, çok da sevdiğin biri değil demektir…ooooooooooooooooo o zaman hiç problem değül..