Dün yardımcı doçent bir psikologla tanıştım.Kadın huzur kavramının üzerinde durdu habire…İnsanlar ergeç huzura doğru yönelirler, seçimlerinde..Kadının söylediği gibi insan huzuru seçmeli yalnış..Çünkü insan otomatik olarak yönelir..Ama sonsuz huzur da insanda heyecan arayışına neden olan bir olgudur.Bunu unutmamalı..HEm bi insanla çok iyi anlaşmak onda huzur bulmak değildir..Huzur bulmak, değerli olduğunu hissetmektir.Kendin olabilmektir..Nazının geçeceğini bilmektir.İnsanın annesi gibi bi duygudur yani:):):)En çok annen kızdıırı ama en çok onun yanında huzur bulursun..Huzur duygusu garip bi duygu..40 bin alemde gezip, en son ,köhne de olsa,saray da olsa, çöplük de olsa, kendi yatağında uyuma isteği gibi..İnsanlara belki garip gelebilir söyleyeceğim şey ama, ben gerçekten şuna inanırım, insan en çok kimin yanında huzur buluyorsa, yokluğunda onu en çok huzursuz eden kişidir..
kadının söylediği şeyleri yazmaya üşendim..kendi fikirlerimi yazdım..