Made with love by

İdilonline
7984
post-template-default,single,single-post,postid-7984,single-format-standard,stockholm-core-2.0.2,select-theme-ver-6.1,ajax_fade,page_not_loaded,side_area_slide_with_content,,qode_menu_center,wpb-js-composer js-comp-ver-6.4.1,vc_responsive
Title Image

arkadaşımın dedüğüne göre blogum en çok aşıkların işine yaramış..buradan şiir kitap alıntısı yapıyorlarmış..iyide aşık olmayla ne ilgisi var sevdiğin yazarın şiirin…tiyo alıyomuş danıdıklar…vayyy kendimi birden önemli hissettm..lakin bi boka yaramaz..insan neyse odur..3 ay bi kılığa bürünürsün sonra ömür boyu öyle olacak halin yok ya:)özellikle çok cemal süreya ıfırıyorlarmış:):):)gelelim dediğin konuya…bununla ilgisi yok..insanlar birinden umudu kesmeye başladıklarında genellde ellerinin altındakine daha bi fazla düşme eğilimne girerler..yoksa durup dururken birden ne değişirde sevgi pıtırcığı olur ki insan…kuvvetli muhtemel umudu kesti gönlündekinden bari aklıma yatanla iyi tutim işleri dedi:):):)sen bağa inan…neyse dedikodu yeter…kadın belkide haklıdır:)ama genede blogumu bi halt sanıp ciddiye alıp davranış geliştiren tipi ödüllendirmek isterim:)insanların birbirine müzikle şiirle kitapla hitap etme yetisini kazandırdıysay ne güzel..:)ama herkesle her yöntem kullanılmaz..bu tamamen doğaçlamadır..kendiliğinden oluşr..biri yapıyor diye yapmayla değil…bi insanla şiirle anlaşırsın biriyla kavgayla başkasıyla başka bişeyle….o tamamen 2 insanın doğal frekansıyla ilgili:)neyse kimse kimse değildir..kıçını çatlatsada birbirimiz olamayız…daha fazla konuşmaya gerek yok