İdil seni çok iyi tanımyan biri dışardan baktığında “bu kız işini nasıl yürütüyor.Bu yaşa nasıl gelmiş der.Tanıdıkça samimi oldukça sürekli birşeylerle meşgul olduğun için böyle görünüyorsun aşikar der..Tembelmisin çalışkanmısın üşengeçmisin ayırtetmek zor çok zor derrrrrr…….Üşengeç biriyim..tembel değilim..üşengeçlikle tembellik aynı gibi görünür ama değildir..Mesela tembellikte umursamam var..ben geciktirdiğim herşey zihnimdedir.Yapmam gereken şey her daim kafamı meşgul eder..Bu bişeyin zamanının gelmediğine inanmıyorsam pek kastırmamayla ilgili..MEsela takmam takmam birden evet kesinlikle artık bunu yapmalıyım der harekete geçerim..o işi tamamlamadan bırakmam..ama bu süreçte sürekli şöyle yapıcam böyle olacak diye kafamdakileri sayarım…işte zihnimde o ibre yumurta moduna gelmeden icrataa geçmiyorum..Cidden herşeyin bi zamanı olduğunua inanıyorum..çoğu insan uygun zamanın uygun koşullar sağlandığında oluştuğunu düşünür..belki de doğrusu budur ama ben koşuldan çok insanın iç dünyasıyla ilgili olduğunu düşünürm..hissedersin ve o iş artık uygundur senin için ve yaparsın..İnsanların çoğu deneyimlerine ,aklına fikrine dayanarak kılı kırk yaparak belli kararlar alırlar ..ben azınlık taraftayım..ben insanfaktörünün yer aldığı hiçbir konuda planın kafandaki gibi işleme ihtimalinin bi olasılığının çıkarılabileceğini düşünmüyorum..Yaşamda insan faktörünün olduğu hiçbir konunun similasyonun olmadığına inanıyorum..Örnek heray 1 lira biriktirem diye planlarsan 12 ay sonunda 12 liran olur…bu maddesel bişeydir .ve tek sen sözkobusundur…ama dersenki ben ve kardeşim her ay 1 er lira atacağız ..işte o vakit 24 liran olacağı garantisi yoktur..Çünkü her an o insanla ilgili bi problem çıkabilir..falanca yerde 3 sene sonra ev alacağım diye bilirsin ama o evde oturunca mutlu olacağım diyemessin..yani senin dışında bir insanın içinde yeraldığı hiçbir şeyin plan dahilinde olacağını, mutlu olacağını garantileyemessin..garantileyemediğin hiçbişe için planlar yaparak zorluk çekerek hayatı istediğin gibi yaşama lüksünü kaçırma taraftarı değilim..şimdi de bugüne kadar dilime dolağdığım yapaağım dediğim şeyler için girişimim olmadı..artık acayip zamanı olduğunu hissediyorum kendimi zorlamıyorum..mesela artık çalışmaktan yorulmaktan gocunmuyorum..yeteneklerimi paraya çevirme vaktimin geldiğini düşünüyorum..ama tutatr ama tutmaz girişimde bulunmadan göremem değil mi?özet şuki zorlamalarla bi bok olmuyo…zamanı geldiğinde severek istereyerek bişeye karar vermek en güzeli en garantilisi..