İnsan özgür olduğu müddetçe gönlündekini yapmaya meyilli..asıl özgürlük gönlündeki şeyi yapabilmek..Baskı altına girdikçe özgürlüğü sınırlandıkça kendine aklıyla yarattığı yollar çiziyor..Aklın yarattığı yollar otoban gibi..Daha emniyetli,daha seri,daha konforlu…ama gönlün kendi içinde varolan patika yolları daha ağır aksak,daha emniyetsiz belki ama daha heyecan verici….işte bence bu yüzdendir insanların birbirini özgür bırakma korkusu…insan özgür kaldukça gönlündekini seçer…Sınav zamanı yaklaşmış bugün öğrendim ..veliler çaktırmadançocukların peşinden ayrılmıyorlar…bi serbest bıraksalar istedikleri yerde okuyacaklar:):)insanlar çocuklara ilgiyle onlara yönvererek başarılı kılacaklarına, ki bu doğdukları günden üniye girene kadarlık bi süeçtir…son sene tepelerine çöküp zorla rahat edecekleri bölümü okutmaya çalışıyorlar… hayatımda hiç böle dertlerim olmadı için anlam veremiyorum..belkide insanların bi bildiği vardır…