ah be kader
İnsanın hayatı kaderinden ibarettir.Beklenmedik şekilde gelişen ölümv.s gibi kavramlar dışında,yaşam boyunca aldığımız kararlar bütünüdür kader.Kadersizliğimiz ise alınan yanlış kararlar sonucu ödenen bedellerdir.O yüzden hep zeka v.s den öne koymuşumdur ,karar verebilme yetisinin gelişmiş olmasını.Herkesin olaylara bakış açısı ,karar verme şekli farklıdır.Ben hep en önemli kararlarımı gece uykuya dalmadan önce almışımdır.Çünkü gündüz kargaşa ,kafa karşıklığıdır.Hep çevre ve insalar ilk plandadır.Ne kadar olduğum gibiyim desende takmak zorunda kaldığın maskeler vardır.Oysa pijamalarını giyip yatağa yattığında herşey başkalaşır.Gündüz arı kovanına girmiş,hapsolmuş ,delik deşik olmuş düşüncelerin özgürleşir.Hafifleme hissi gelir.Akıl bile köşesine çekilir.Hinlikten uzaklaşır.SAlt hali kalır.Kendini kandırma gibi bir şey söz konusu değildir.Hayata dair ne yapmak istediğini yürekten itiraf edebilme şansın vardır.Ezip geçmezsin gece kendini.Ölüm ve sevilen kişidir akla gelen.Ölümü düşününce insan,herşey boşlaşır gözünde.Merhametli kılar seni ,ölüm düşüncesi.Kalbini önemsersin.Sevilen kişi ruhu güzelleştirir,önemsetir.Yani insana akıl,ruh ve kalpten meydana geldiğini anımsatır gece.Ve verdiğin karar bu üç bacağın üzerine oturur dengelice,sehba misali.Hayat boyu üzerine ağırlaşarak çıkacağı bu sehbanın bir ayağı eksik kaldıysa ,tepe taklak düşebilir insan.Bir yerini incitip anlık acısı geçtiğinde iyileştiğini sanır.Ama ağrı bir zaman sonra müzminleşmeye başladığında,sebebinin o çürük masa olduğunu hatırlamayacak kadar uzun uzun yıllar geçmiş olur.