çocukkene…..
Bugün kuzenimin çocuğunu sevmeye gittim.Çocukların seviyesine inip,onlarla oyun oynamayı başardığında insan,saçma sapan bile olsa kendi dünyalarında herşeyi bir mantığa otutturduklarını keşfettim.Ve birden kendi çocukluğuma gittim.Şöyle düşününce aklıma gelen bir kaç saçma mantık silsilesi;
—-Nasrettin Hocayı Allah zannederdim.(Baba allah niye eşşeğe ters biniyo?diye sorduğumda,O nasrettin Hoca kızım derdi.Bende Nasrettin hocalığı bir vasıf,bir yüce özellik zanederdim)
—-Polislerin ayalkarında da kullakları,göbeklerinde de gözleri var zannerdim.Yani 4 gözlü ve 4 kulaklı olduklarını düşünürdüm.(“gözünü dört aç “ve “yerin kullağı vardır” sözlerini polislere yüklemiştim).
—-Televizyonda çok güzel bulduğum kadın spikerleri izlerken,onlardan farklı farklı güzel parfüm kokuları alırdım.Yemek programlarında yaptıkları yemeğin kokusunu alırdım.
—-SAğır ve dilsizler için hazırlanan alt yazılı TRT haberlerinde,yazıların döndükçe televizyonun arkasında biriktiğini zannederdim.Hatta bir seferinde tamir için ,babamın televizyonu açtığını gördüğüm de,yazılar nerede diye adamın başının etini yemiştim.
—-Red Kid in beni yakınen tanıdığını düşünürdüm.(çok severdim.DEmekki ne kadar yakın hissettiysem kendime).
—-Teyzem her geldiğinde,”teyze anne yarısıdır kuzum.Ben sizi çok seviyorum “dediğinde;Annem niye tam değil diye üzülürdüm.Hatta annemin yarısını almış diye kadına gıcık olurdum.
—-Evlenen insanların uyuyunca cocuğu olduğunu düşünür,çocuğu olmayanların hiç uykularının gelmediğini zannederdim.(bi nebzede olsun doru düşünmüşüm:))
—-Erol Evgine aşıktım.Kel olduğunu öğrendiğimde resmen bunalıma girmiştim.
—-Orta bire başlayana kadar,büyük N harfini,hep ters yaptım.Öğretmen ne yaptıysa alıştıramadı.Çünkü o harfin öyle yapılması gerektiğine inanıyordum.Orta okula gelip,Hocadan sağlam bir azar iitince paşa paşa düzelttim.
Şimdilik bu kadar….