izin mi şimdi bu?
Uyannnnn! sesiyle irkildim, geciktim zannederek.8.30 da fırladım yataktan.İzinli olduğumu hatırlamam epey bi vaktimi aldı.Uykunun posasını çıkarmak varken,yapmam gereken ödevlerin hatırı vardı.Ne içsem diye düşündüm sabah sabah, sanki çok bi seçenek varmış gibi.Sıcak çikolata da karar kıldım.Pek bir izlenecek manzara yoktu dışarda, kar anca şehrin pisliğini kapatmıştı.Hüzünlü ama bi o kadar da karalı başladığım güne ,aynı kararlılıkta ders çalışabilme umuduyla çöktüm masanın tepesine.Ne kadar da dağınık masa! kitabın üzerinde ki yazılar kaybolacak diye korktum birdenbire.(esprimi yesinler).Masayı toplamaya yazılan şiir kağıtlarını yırtarak başlamalı.Hazır elim değmişken anılara da bir çakmak çakmalı.Ama neyse onlar belki soğuk gecelerde ısıtır insanı.Şimdilik kalsınlar.Zira masada dağınıklığa yol açmaz anılar.Neyse bu derin konulara dalmamalı.Gidip babamı uyandırayım.Çevirilerimi yapmalı.Yoksa yetişmiyecek.Son güne bıraktın diye kızacak kesin ama baba yüreği dayanamaz yapar yinede………