ortagonal olmak lazım
Herkes aynı olsaydı,hiç bir şeyin heyecanı kalmazdı.İnsanların birbirleriyle anlaşabilmeleri,aynı olmalarından ziyade empati yeteneğinin gelişmiş olması.
Mizaçlarımız gereği kimimiz duygularını çok güzel betimleyerek dile getirebilirken,kimimiz bir kelime edemeyiz.DAvranışlarımızla betimleriz zihnimizdekileri.Dilimiz çaresizlikten en ağır söcükleri döksede,davranışlarımız karşıdakinin söylediklerinden çok daha incedir.Herşey kelime veya cümle değildir.Zira bazen sergilenen bir davranış 10 güzel cümleninde ötesindedir.Bundandır her zaman sonsuz bir tolerans göstermek.Karşıdaki kendi çıkarların için idare ettiğini zanneder.Etsin.Böyle bir şey söylenmezki.Bunu söylemek,birine 3 kuruş yardım edip,bir ömür boyu yüzüne vurması gibi birşey olur.Asalete yakışır mı?(asalet insanda olması gereken en önemli meziyet).İşte bu anlamdaki kavgalar aynı dili kullanmamaktan,anlaşmamaktan değil.Ne zaman davranışlar,söylenenlerle paralellik arzeder,karşıdaki bunu hisseder.Kavgada biter ,gürültüde.Zira herkes sınırlarını çizmiş demektir.