Mart 25, 2009
In
Genel, Kategorilenmemiş
sönmeye yüz tutmak
Yastığının hemen kenarında,
eski bir komedin üstünde
bir başına
Fitili aşkının ateşiyle
yanmış mum misali duruyorum,
Alıp verdiğin her nefeste
büyüyor alevim.
Büyüdükçe alevim,
eriyor bedenim.
Sönmeye yüz tuttum
artık ben.
Bir mum ha yanmış
ha sönmüş, ne farkeder.
Karanlıkta uyanmaktan
hiç korkmadınki sen.
Korksaydın eğer,
anlardınki bir mum
bir güneşe bedel.
idil