Made with love by

İdilonline
8289
post-template-default,single,single-post,postid-8289,single-format-standard,stockholm-core-2.0.2,select-theme-ver-6.1,ajax_fade,page_not_loaded,side_area_slide_with_content,,qode_menu_center,wpb-js-composer js-comp-ver-6.4.1,vc_responsive
Title Image

21.45 an itibariyle özgürlüğüme kavuştum..ihayet anam babam 3 hafta sonunda geldiler..Allahım ne zormuş..bu süre zarfında sadece 1 gece kuzenimde 1 gece arkadaşımda kaldım..oysa hep böyle bişey olsa kesin eve uğramam diye düşünürdüm..kesinlikle öyle olmuyormuş..işe ordan kursa ordan koptur koptur eve gel..biri arra sa diye, biri gelirse, kapıdan dönerse diye, babası yok kendi zıldır zıldır gezio diyecekler diye(halbuse kim böyle bişe diyecek yada kim aramadan gelecekse)..demekki ne kadar moderen büyütülsekde toplumda oluşan gelenekçi zihniyet bi yerden pörtlüyo..Kimse bişe sormasada insan bi hesap verme gereği duyuyor birilerine..ne kadar yanlış diye düşünsek de…normalde evdelerken saat gece 11 den sonra geleceksem haber veren ben, tee istanbulu hergün arayıp evdeyim merak etmeyin deme gereği duydum…neyin piskolojisi bu bilmiyorum ama ağır arızamıyım bilmiyorum…yani şunu demek istiyorum kendimizi ne kadar modern zannetsek de, toplumda büyüme tarzının yarattığı bi gelenekçi taraf oluyor..aşamadığın..arızalı taraf…ilk işim yarın gece arkadaşlarımla dışarı çıkmak olacak..yaşasın özgürlük…başında ailen varsa daha özgürmüşsün bunu anladım…