Made with love by

İdilonline
12742
post-template-default,single,single-post,postid-12742,single-format-standard,stockholm-core-2.0.2,select-theme-ver-6.1,ajax_fade,page_not_loaded,side_area_slide_with_content,,qode_menu_center,wpb-js-composer js-comp-ver-6.4.1,vc_responsive
Title Image

Bilmiyorum belki yanlış düşünüyorumdur..İnsanoğlu garip bir yaratık..Olması gereken ve doğru olanla gerçekte varolan farklıdır..yani idealle gerçekler çoğu zaman örtüşmez..Normalde bir insan düşünün mükkemmel özellikleri olan.HErşeyiyle dört dörtlük..Normal bir insansanız böyle bir insana antipati duymassınız..Ama sevesiniz yoksa sevmessiniz..İnsanoğlu böyledir..Bi de tutar kendi kendinize vicdan yaparsınız böyle bir insanı niye sevmiyorum diye…İnsanlarda kendilerine hep görev edinir böyle insanları övmeyi..sanki hep sevmek zorundaymışız gibi..Abicim yok ya…Elbetteki böyle insanlara cidden her zaman saygı duyarım..Elimden gelen iyiliği yaparım.Ama sevmek başka birşey..Çok sevgi pıtırcıkları vardır..HErkese kucak açan.Birşey diyemem..Bunlar genelde zaten sosyal anlamada insanlara yardım etmeyi falanda kendilerince ilke edinmiş insanlardır aynı zamanda…İnsanlara sevgiyle ilgili nasihat vermeyin..Şöyle olursa böyle olur böyle olursa böyle olur falan filan..Bir insanın sizi sevesi varsa sever..Siz olduğunuz gibi olun..Sevesi yoksa göbeğinizide çatlatsanız size insanca davranıştan kibarlıktan ötesini sunmaz..Sevgi garip bir duygu…Üçüncü insanlardan çok birbirini seven insanlar bunu hisseder..Çok enteresan birşekilde iki tarafta böyle bi konuda konuşma gereği duymazlar..(her türlü insan ilşkisinden bahsediyorum)..Bir insan birini sevdiği zaman (arkadaşı,dostu,sevgilisi,çocuğu,…ne olduğu farketmez)asla seçenek değildir..aralarında herhangi bir pazarlık söz konusu değildir..kendiliğinden olur..Sevgi emektir ..evet katılıyorum ama aslında insan sevdiği için emek verir..Sevmek için emek vermek kısmı genelde başarısızlık,vicdan azabı, mutsuzluk ,alışkanlık,bağımlılık gibi garip tanımlanamayan şeylerle sonuçlanır…Diyelimki okulda bir arkadaşınız var dünya tatlısı…Sizin peşinizi bırakmıyor…O ne yaparsa yapsın sizin frekansınızda değil..Olmuyor bir türlü arkadaşlıktan keyif alamıyorsunuz..Ama o sürekli size iyilikle geliyor..Bir müddet sonra sizde şöyle bir piskoloji gelişir..Böyle iyi bir insana neden böyle davranığınızı irdelersiniz,asla hayır diyemzsiniz,dahası peşinizde gezdikçe varlığına alışırsınız..Ama yıllar geçsede bir türlü o kimya tutmaz…şimdi bunu söyleyince sanki gerçekte böyle değilmiş gibi kızıyorlar…Abicim bu iş böyle…