yahu nerde manyak var benim etrafımda…idil yaaa “geçenlerde kolumun altında sevgilim balkonda sonbaharda dökülen yaprakların güzelliğine bakarak sigara içiyordum…önümden geçen birbirine sarılan sevgilelere bakıp, kendimi çok yalnız hissettim…o an çok vahim durumda olduğumu anladım..yapacak bişe yok” dedi..düşününkü benim gibi adam sadece gülümsemeyle yetindi,yani cevap vermedim..ne diyim ki…..canım arkadaşım emin ol durumu vahim biri varsa yanındaki kadın…senden daha vahim durumda…O kadının yerinde olmak istemezdim…bilmiom belki de ben manyağımdır…fazla takıntılıyımdır…ama kadının durumuna daha çok üzüldüm…tabi şimdi sen arkadaşım oldun için de sana da üzüldüm diiim:)Bu güzel şiiri sana hedaye ediyorum…kuvvetli muhtemel sen ne kötü arkadaşsın diyip tükürücen ağzıma…
”Öğrendik ki,
İki şey asla terketmezmiş insanı:
Biri yanındaki ana, diğeri kalbindeki yara…”
– Ataol Behramoğlu
Dip not:eee insan zamanında sevdiği için alamadığı riskleri gün gelip yalnız kalma korkusu yada hiç olma korkusuyla daha beter şekilde alıyormuş değil mi:)Astronomi çookkk gelişti:)zamanda yolculuğu keşfedersem seni 3 sene öncesine, o bahtsız nikah anının 1 saniye öncesine göndereceğim..ben o kadar icattan sonra kız seni affetmesse onu bilemem:)arkadaş sözü:)