Bu ülkede herşey gizli..yaş sorulmaz maaş sorulmaz oy sorulmaz..kimse çooookkk samimi olmadığı sürece ırkını mezhebini söylmez…Şeffaf olmayan bir toplum asla birbirini tanımaz..ve gizli kalan şeyleri kendi kafasından kuarar sonra kulaktan kulağa şehir efsanesi gibi dolanır..ben dinsel ,ırksal,kültürel şeylerin konuşmaya çok açık olması gerektiğine inanıyorum..Çünkü ne kadar bu konuları örtbas eden önemsizmiş gibi gösteren ırkçılık düşmanı olduğunu söyleyen insan tanıdıysam özlerinde çok daha ırkçı ve mezhepçilerdi..işte kendileri öyle olduğu için bunu söylemenin de karşı tarafta antipati yaratacağını düşünüyorlar..Oysa ben üniversitede kürt arkadaşlar edinip onlarla sohbet edip onları tanıyana,dertlerini dinleyene kadar doğuya ve onlara daha farklı bakıyordum..toplumun değer yargılarıyla görüyordum..keza alevi arkadaşlarım ve diğerleri..Konuştukça sohbet ettikçe gerçekten birbirini anlıyorsun..Bir sürü şey öğreniyorsun..ve bu ülkede ezelden beri bu gerçeği kabul etmek zorunda olduğunu insanları gerçekten insan gibi göremeden asla gerçek bi devlet olamayacağını anlıyorsun…tek dil,tek din kavramının bu ülkede sökmeyeceğini…tabi dış güçlerin bizim bu çeşitliliğimizi kullanmadan, birbirimize saygı duyarak bütünlüğü bozmadan yaşayabilmenin yolları elbette mevcut..Başta eğitim..Sonra kişisel hak ve özgürlüklere saygı..v.s…ama nerden başlayacağını bilemiyor insan..Ülkede gerçekten bu konuyu aşmış yüzde 10 15 lik bir oran var…Gerisi hikaye..HEnüz daha mezhep faklılığında evliliğe bile cesaret edemeyen, bu konuda kendi kendini manupule eden bir toplumuz…öyle bi şartlanmışız ki,aileler öyle bi şartlandırmış ki,mezhep farklılıkları adamı mutsuz kılar…çoğu insan böyle konuları konuşurken daral geliyo..kendini bi çıkmazda buluyo…bunu ifade edemediği için tek kurtuluş yolu ben ırk ve mezhep kavramına karşıyım oluyo…halbuki mezhep ve ırk dayatmasının içinde özellikle ailesinde bunun farkında değil..bunalma nedeni bu aslında.yani insanlarla böyle şeyleri konuşmadan onları anlamadan tanımadan toplumun refaha ereceğini sanmıyorum..tıpkı bu ülkenin yıllrca doğudaki insan ne diyo derdi ne diye dinlemen ordakileri yok sayması gibi..halbuki bundan 20 sene önce bende böyle bi sorun olduğunun farkında değildim..ne zaman insanlarla etkileşime girdim..merak ettim..arkadaşlarımla derdini dinledim..cidden onları anlamaya tanımaya başladım..gubişim bütün bunlara seninle dün yaptığımız konuşmaya yönelik yazı yazmak için başladım..lakin sonra boşverdim..biliosun içimdekini direk kusarım..sonra farkında olmadan tatsız bişe sölerim seni kırarırım..sonra kendimi affetirmek için kıçında dolanırım…..gerek yok…sen benim pek kıymetlimsin..