Kızlar bizimkilerle sohbet ediyor..konu minik yiğenimden açıldı..babam miniğin inadından şikayet ederken annem” idilde az değildi..inattan saçları diken diken olurdu” dedi..kızlarda başladılar beni ispiyonlamaya..dedikleri şeylerdeki inadımı hiç hatırlamıyorum..sadece kızdırdıklarında inatlaşıyorum onu biliyorum…bu arada ne çok facebooka giriosun aramıza dön diye uyarı yedim..halbuse burda ilham çömdü tepeme yazı yazıyorum..kafama kazınmış inatlarım var elbette…ilkokulda naparlarsa yapsınlar el öpmüyordum..millet olayı sosyolajik açıdan el etek öpmicek bu büyüyünce diye irdeleyedursun benim tek derdim buruşuk ellerdi…buruşuk elleri öpmekten nefret ediyodum..kötü geliyorlardı..geçn hiç kimsede el öptürmüoduki onlarınkini öpim..evet insanlımdan hatırladıkça utanıyorum…ortaokulda edebiyat öğretmeni yazdığım bi kompozisyondan ötürü, çocuğunuza çekidüzen verin diye babamı çağırınca çok öfkelenmiştim..yaptığım tek şey düşüncelerimi yazmaktı..oysa olurmuydu belli kurallar doğrultusunda yazmak gerekirdi..kadına olan öfkemden kompozisyon sınavlarında büyük N leri hep ters yaptım..kadına inat olsun diye…neyin kafasıydı ,elime ne geçti bilmiyorum…salaktım biraz galiba…neyse gene ortaokul yıllarında umut diye bi bebe vardı..handan diye bi kıza aşıktı..handanda benim sıra arkadaşımdı..benim gözlerimle japon diye dalga geçtiği için inadımdan handanla kendisiyle yer değiştirmeyince sevdiceğinden ayrı gayrı oturdu ..ama hiç nedenini bilemedi..eeee demicekti öyle laflar gözlerime..lisede aşık oldum çocuk başka biriyle çıkınca,onunda canı yansın diye, gittim ilk bana çıkma teklif eden en olmicak adamla çıktım. .vicdandan nasıl ayrılacağımı bilemedim adamdan..hala içimde yaradır b çocuğa çektirdiklerim…üniversitede millet yani erkekler dut ağacına tırmanıp dut yiyolardı…bana çıkamassın düşersin dediler inat ettim..çıktım..bi kamyon dut yedim..lakin inemedim..inemedikçe sinirlendim..kimsede yardım etmeyince ağladım..ne manasızdı yahu o zaman ağlamam boşu boşuna bebelerin diline düştüm..hala geyiğini yapıp gülmeleri kaldı.bide geçen sene şeker hamurunu elde yapcem deyi tüm mutfağın içine mıçtım işte o kadar…bu kadar aralarına dönmek zorundayım…başkada salak bi inadımı hatırlamıom..gayet mantıklı şeylerde inat ediyorum..